Νομίζω πως πρέπει να το διαβάσουμε

ΜΟΝΟ Η ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΓΗ ΜΑΣ !!!


Ξαφνικά εκεί που στεκόμουν όρθιος και κοίταζα τον ορίζοντα αισθάνομαι την Γη να φεύγει κάτω από τα πόδια μου... Ένιωθα τον ίλιγγο να με καθηλώνει και την αγωνία μου να χτυπάει κόκκινο! Αυτό όμως δεν έκανε την Γη να ξαναγυρίσει στην θέση της , αντίθετα έφευγε, έφευγε.... και εγώ προσπαθούσα να κρατηθώ πάνω της. Η καρδιά μου κόντευε να σπάσει... σταγόνες ιδρώτα κυλούσαν στο μέτωπο μου και... άρχισαν να μουσκεύουν το κρεβάτι μου!!



Γιατί όπως σωστά καταλάβατε όλα αυτά ήταν ένα μόνο ένα όνειρο... τόσο όμως ζωντανό που σε όλη την διάρκεια της ημέρας η αίσθηση του ιλίγγου και της υποχώρησης της Γης δεν έλεγε να φύγει από μέσα μου...
Σκεφτόμουν ότι πολλά πράγματα τα θεωρούμε δεδομένα από την ώρα που γεννιόμαστε, δεδομένα και δικά μας. Ένα από αυτά είναι ο πλανήτης Γη, ο δικός μας πλανήτης... Από την αρχή του κόσμου οι άνθρωποι τον ψάχνουμε, τον εξερευνούμε και ακόμη δεν τον έχουμε ανακαλύψει! Παράλληλα, ενώ τον λατρεύουμε και δεν μπορούμε χωρίς αυτόν, τον πληγώνουμε και τον καταστρέφουμε, σιγά, σιγά, μέσα στους αιώνες...Είναι μια σχέση μίσους και πάθους, αγάπης και έχτρας....

Είναι όπως κάνουμε και στον εαυτό μας, τον γνωρίζουμε,είναι δικός μας, αλλά κάθε μέρα τον ψάχνουμε, τον εξερευνούμε ,δοκιμάζουμε τα όρια μας και κάθε στιγμή ανακαλύπτουμε και καινούργια πράγματα ... Και ενώ ο καθένας μας λατρεύει τον εαυτό του παράλληλα τον πληγώνει, τον καταστρέφει, σιγά, σιγά...
Τον φτιάχνουμε από έξω και τον καταστρέφουμε από μέσα...
Προσπαθούμε να είμαστε όμορφοι, καθαροί, με ωραία ρούχα και καλογυαλισμένα αυτοκίνητα, όμορφα σπίτια ! Παράλληλα όμως μουντζώνουμε στον δρόμο τον συνάνθρωπό μας, βρίζουμε τον εχθρό μας, λασπολογούμε όποιον φθονούμε, προσπαθούμε να κάνουμε κακό σε όσους μας έβλαψαν, να αδιαφορούμε για αυτούς που πραγματικά μας έχουν ανάγκη, να διώχνουμε τους φίλους μας , να πετάμε την αγάπη...
Ταυτόχρονα κατασκευάζουμε μεγαλειώδη κτίρια, τεράστιες γέφυρες, θαυμαστούς ναούς ,φτιάχνουμε ωραία σπίτια, κήπους, παιδικές χαρές, δρόμους, που τα γεμίζουμε (εκτός από τα σπίτια μας) σκουπίδια, μπάζα και ότι άλλο βάλει ο νους μας...
Ενώ παράλληλα εφευρίσκουμε καινούργια όπλα, νέες τεχνολογίες για πόλεμο και καθημερινά ρυπαίνουμε το περιβάλλον, τη Γη μας με όποιον τρόπο μπορούμε!
Καταστρέφουμε αυτό που έχουμε δεδομένο, αυτό που με τόσο κόπο δημιουργήσαμε,
Την κακόμοιρη γη μας!!
Θα ήθελα να παρακαλέσω το Σάββατο 28 Μαρτίου και για μια ώρα να συμμετέχουμε όλοι στην ώρα της Γης! Να την βοηθήσουμε να ανασάνει κλείνοντας το ηλεκτρικό ρεύμα και σβήνοντας το φως από 20.00 έως της 21.00. Είνατ το ελάχιστο που έχουμε να κάνουμε για την γη μας!


πηγή:
Κ Π
Φροντιστήριο Μέσης Εκπαίδευσης και Πληροφορικής
ΝΕΑ ΓΝΩΣΗ

www.neagnosi.gr