Επιτέλους ξεκίνησαν να τοποθετούνε οπτικές ίνες στην Ελλάδα. Αυτές τις μέρες γίνονται εργασίες στην περιοχή μου. Πρώτα περνάει ένας μικρός εσκαφέας που σκάβει ένα μικρό χαντάκι βάθους μισού μέτρου. Ο εσκαφέας αυτός μπορεί να κόβει και την άσφαλτο. μετά περνάει ένας Πακιστανός ο οποίος τοποθετεί το καλώδιο που φέρει την οπτική ίνα και μετά ένας Αλβανός που τοποθετεί μια πλαστική κόκκινη ταινία που δεν ξέρω τι ρόλο παίζει, απλά καλύπτει το καλώδιο. Μετά ένας Έλληνας ρίχνει με τη βοήθεια ενός άλλου Αλβανού τσιμέντο και καλύπτουν το χαντάκ (όχι χαντάκι αλλά χαντάκ). Όλα καλά ως εδώ. Αλλά η πλάκα είναι πως όταν συναντούνε ένα εμπόδιο, τότε απλά το προσπερνάνε και έτσι το χαντάκι ποτέ δεν πηγαίνει παράλληλα με τον δρόμο αλλά σε μερικά σημεία στρίβει προς το κέντρο του δρόμου και μετά ξανά προς την άκρη του! Πχ στην φωτογραφία υπήρχε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο οπότε τι κάνανε. Όχι δεν ψάξανε τον ιδιοκτήτη αλλά το . . . προσπεράσανε μπαίνοντας στον δρόμο. Θα πει κάποιος "ε και;". Ε και, από τη μία έτσι στο τέλος ξοδεύουν περισσότερο χρόνο, περισσότερο υλικό (οπτική ίνα, τσιμέντο κτλ) καθώς η απόσταση αυξάνεται έστω και 10% και επίσης το χαντάκι αντί να είναι στην άκρη του δρόμου, θα είναι στο σημείο που πατάει η δεξιά ρόδα του αυτοκινήτου και οπότε θα έχουμε άλλο ένα εξόγκωμα-σαμαράκι ή λακούβα στον δρόμο (γιατί υπάρχει ανικανότητα να επισκευάσει κάποιος τον δρόμο όπως τον βρήκε καθώς ΠΟΤΕ δεν είδα το χαντάκ να γεμίζει ακριβώς όσο πρέπει, συνήθως βάζουν περισσότερο υλικό και έχουμε σαμαράκι ή άλλες φορές λιγότερο και έχουμε χαντάκ. . . )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου