Το αποφάσισα. Φεύγω. Θα πάω να ζήσω στον Καναδά, δίπλα σε μία λίμνη, ένα ποταμάκι, ένα βουνό. Θα φτιάξω μία φάρμα με ζώα για να έχω κρέας και γάλα και θα ψαρεύω στην λίμνη για να τρώω φρέσκα ψάρια. Θα έχω και δορυφορικό ίντερνετ για να έχω επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο, να βλέπω καμιά ταινία, να μορφώνονται τα παιδιά μου κτλ. Από εκεί και πέρα όμως, καμία επαφή με τον έξω κόσμο. Μόνο μία φορά τον μήνα το καλοκαίρι που θα λιώνει το χιόνι, θα πηγαίνω στο κοντινότερο χωριό για προμήθειες.
Τέλος η γραφειοκρατία, οι δόσεις για το νέο αυτοκίνητο που δεν χρειαζόμασταν αλλά μας έπεισαν "αυτοί" πως το χρειαζόμαστε, τέλος και οι δόσεις για το νέο μεγαλύτερο σπίτι που δε χρειαζόμασταν, τέλος ακόμα και το δάνειο που πήραμε πέρσυ για τις διακοπές στο νησί. Τέλος οι λογαριασμοί του κινητού που μας έπεισαν "αυτοι" πως χωρίς αυτό δε ζούμε, τέρμα και τα καμμένα λεφτά σε καύσιμα, τέλος και τα τέλη κυκλοφορίας, οι ασφάλιες, τέλος και το μποτιλιάρισμα, η εφορία και η ΔΕΗ. Τέλος και οι εκλογές, οι πολιτικοί και η πολιτική. Τέλος το άνχος, τα goody's, η μπουγάτσα, ...όχι μπουγάτσα θα πάρω κατεψυγμένη και θα ψήνω μόνος εκεί, τέλος όμως η ουρά στις τράπεζες, το κτηματολόγιο. Τέλος και το μποτιλιάρισμα, τέλος οι ανίκανοι τροχονόμοι, τέλος οι δήθεν, τέλος έτσι, τέλος και οι αλλιώς. Τέλος όλα όσα "αυτοί" μας έπεισαν πως χρειαζόμαστε και πλέον έχουμε κάνει δύσκολη τη ζωή μας.
ΤΕΛΟΣ Η ΤΡΕΛΑ.
PS: Όποιος θέλει ας με ακολουθήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου