Σύνταξη

Σήμερα τα κανάλια βάλθηκαν να μας πείσουν πως είναι άδικο η εξίσωση των ορίων ηλικίας σύνταξης. Ε ναι. Θα έπρεπε οι γυναίκες να βγαίνουν στην σύνταξη μετά από 10 χρόνια δουλειάς και οι άντρες άντε το πολύ 15. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να περιμένουμε να πάρουμε σύνταξη στα 65! Έλεος! Επιτέλους δώστε σύνταξη στα 35!
Ξυπνήστε ρε!!! Είναι αδιανόητο να συνεχιστεί αυτό το καθεστός. Είναι απαράδεκτο να βγαίνει κάποιος στη σύνταξη στα 50! Δεν έχει σημασία μόνο το πόσα χρόνια δουλεύει κάποιος αλλά και το ποιά είναι η ηλικία του όταν θέλει να βγει στη σύνταξη. Γιατί; Γιατί ο Α άρχισε να δουλεύει στα 30 και μέχρι τα 65 έχει δώσει για την σύνταξη του το χ ποσό. Ο Β άρχισε να δουλεύει στα 20 και μέχρι τα 55 έχει δώσει το ίδιο χ ποσό. Αν και οι δύο βγουν στη σύνταξη ο ένας στα 65 ο άλλος στα 55 τότε μέχρι να πεθάνουν στα 75 (μέσος όρος ηλικίας) ο Α θα έχει πάρει σύνταξη για 20 χρόνια και συνολικά ποσό ίσο με το διπλάσιο από το ποσό που θα πάρει ο Α που θα πάρει σύνταξη για μόνο 10 χρόνια. Άρα για τον Α είναι άδικο οι μεγάλες κρατήσεις που του γινόντουσαν για 35 χρόνια και στην ουσία μερικές από τις δικές του κρατήσεις πήγαν στην σύνταξη του Β!
Οπότε αυτό που βλέπαμε πριν 10 χρόνια, ανθρώπους συνταξιούχους στα 50! είναι αδιανόητο και απορώ πως το δέχτηκαν οι τότε εργαζόμενοι.

Στην Ελλάδα υπάρχουν 3 κατηγορίες εργαζομένων. Η πρώτη, οι πολλοί, έχουν όνειρο να βολευτούν σε μία θέση στο δημόσιο, είναι τεμπέληδες, δεν τους ενδιαφέρει καθόλου το αν παράγουν ή όχι, κατεβαίνουν σε απεργία συχνά, πριν διοριστούν παρακαλούνε να διοριστούν και μόλις διοριστούνε παρακαλούνε να βγουν στη σύνταξη και κλαίγονται γιατί θεωρούνε πως πληρώνονται λίγα και πως οι συνθήκες δεν είναι καλές! Βέβαια κανείς δεν δηλώνει παραίτηση αλλά φθονούν τους εργαζόμενους της δεύτερης κατηγορίας.
Οι εργαζόμενοι της δεύτερης κατηγορίας, είναι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι. Θέλουν να γίνουν γρήγορα εργαζόμενοι της πρώτης κατηγορίας αλλά προς το παρόν προσπαθούνε να δουλεύουν και λίγο καθώς ως εργαζόμενοι σε ιδιωτική επιχείρηση κινδυνεύουν να απολυθούνε και αυτό τους ανχώνει. Δεν νοιάζονται, συνήθως, για την πορεία της επιχείρησης αλλά νοιάζονται για τη δικιά τους τσέπη. Συνήθως δεν αξίζουν και δύσκολα βρίσκει κανείς άτομα άξια. Όσοι αξίζουνε, καταλήγουνε στην τρίτη κατηγορία, όσοι γλύφουνε καταλήγουνε στην πρώτη κατηγορία και οι υπόλοιποι βολοδέρνουν σε διάφορες επιχειρήσεις μέχρι να βγούνε στη σύνταξη.
Η τρίτη κατηγορία εργαζομένων είναι η κατηγορία που στηρίζει στην ουσία την χώρα μας. Προσπαθούνε καθημερινά να επιβιώσει η επιχείρηση τους, όλη μέρα και όχι ένα οκτάωρο, σκέφτονται για το πως θα πάει καλά η επιχείρηση, το πως θα πληρώσουνε το δάνειο και το άνχος δε τους εγκαταλείπει ποτέ. Δέχονται ατελείωτο φθόνο από τις άλλες δύο κατηγορίες και οι ίδιοι θα ήθελαν να ανήκουν στην πρώτη κατηγορία αλλά δεν αντέχουνε τόση τεμπελιά.

Εσύ σε ποια κατηγορία ανήκεις;