Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Αφιερωμένο σε εσένα που ζήτησες ... χρόνο



Βέβαια προς το παρόν δε σου αξίζει αυτό το τραγούδι αφού θέλεις χρόνο, αλλά αν ο χρόνος δε φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, το σωστό αποτέλεσμα, αν κάνεις το λάθος δηλαδή, ε τότε θα σου αξίζει.

Σκονισμένες προτάσεις πήρα το θάρρος να σου γράψωδεν προσπαθώ ότι έγινε να το αλλάξωΔεν προσπαθώ να σώσω οτι ζήσαμε μαζίδε ζητάω άλλη ευκαιρία ή μια δεύτερη αρχήΕίναι δύσκολο για μένα πρέπει να το συνηθίσωτα όνειρα που κάναμε μου λένε να τ'αφήσωΑυτές οι αναμνήσεις το χέρι μου κρατάνελόγια που ειπώθηκαν που την καρδιά μου σπάνε
Τελειώνει ο χειμώνας και η άνοιξη κοντεύειτο θάρρος που δεν είχαμε τώρα μου περισσεύειτώρα που ο καθένας μόνος του τον δρόμο του τραβάειαπορώ ποιός απ'τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάειΠοιός απ'τους δυό μας έχει φταίξει πιο πολύόσο έφταιξα εγω, έχεις φταίξει και συλένε έτσι στο τέλος τα φέρνει η ζωήέτσι προσποιήσου πως δεν υπάρχει πληγή

Μπορεί να μην το θέλω μα μού 'ρχονται αναμνήσειςμου 'χες πεί θα είμαι εδώ όποια στιγμή με ζητήσειςΜα τις στιγμές που σε ζητούσα εσύ ήσουν απώνκαι όταν με ήθελες εσύ εγώ δεν ήμουν παρώντο χες πεί αρρωστημένο το χες πεί καρναβάλικαι μην πείς οτι μόνος μου τα σκέφτηκα πάλιότι κάναμε μαζί στο τέλος το σκοτώσαμεσώθηκαν οι στιγμές δεν επιβιώσαμεκάτι πήγε στραβά και τους θεούς θυμώσαμεπερίφανα και ψυχρά, μόνοι το τελειώσαμε

Έγινε λέξη που ξέχασαν τα χείλη σουείναι απ' τα βράδυα που ο ύπνος δε σε ποιάνειμου είχες πεί θα είμαι πάντα δίπλα σουαπορώ ποιος απ'τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάει

Καλοκαίρι έχει έρθει και γω μόνος μου θυμάμαιπόσο ψεύτικα ήταν όλα λόγια δε μετράνεαπορώ αν μια φορά μου λεγες την αλήθειαή δικές μου εφευρέσεις τα δικά σου παραμύθια,απορώ αν μια φορά κατάλαβες τι έχωή δε το ψαχνες πολύ γιατί όλα μαύρα τα βλέπω,θέλω ακόμα να μου λύσεις άλλη μία απορίαπές μου αν σου περισσεύει ακόμα λίγη αδιαφορίαπου να θέλεις να μου δώσεις λίγη ακόμα αχαριστίααλλά καμιά φορά μιλάς και εσύ με την απέλπισίαξέρω καταδικασμένη απ' την αρχή η ιστορίαποτέ δεν το μετάνοιωσα κι ας είναι μαλακίαξέρω ήταν σχέδια που έκανες στο μυαλό σουκαι για καλοκαίρι με τον κυνισμό σουθές να συναντηθούμε ξανά εγώ κι εσύίσως ξαναβρεθούμε πάλι σε κείνο το νησίίσως σε κάποιον άλλον τα ίδια πάλι να λέςγιαυτό πέρνω την μοναξιά μαζί και πάμε διακοπές

Κάπου σε είδα πριν μέρες κρύφτηκα μη με δείςηθικά μη μου μιλήσεις λόγια άσχετα να πείςστο 'χα πεί θα είμαστε ξένοι, μου χες πεί θα μαστε εντάξειπιο καλά που έγινε έτσι κι ας αργεί για να χαλάσειήσουν χαρούμενη και έτσι να είσαι πάνταελπίζω όμως να ακούς πότε πότε την μπαλάνταεκείνη που ακούγαμε τη μέρα τη δικιά σουέφτασε το φθινόπορο και τα γενέθλια σουγιαυτό σου γράφω για να πώ χρόνια πολλά σουσου εύχομαι να γίνουν όλα τα όνειρα σουκι αν δεν είμαι μέσα, πια καθόλου δεν πειράζειήμουν εκεί για μια φορά τίποτα δεν το αλλάζει

Έγινε λέξη που ξέχασαν τα χείλη σουείναι απ'τα βράδυα που ο ύπνος δε σε ποιάνειμου είχες πεί θα είμαι πάντα δίπλα σουαπορώ ποιος απ' τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάει

Έχω ακόμα πολλά που θέλω να σου γράψωΝοιώθω πως δεν άλλαξα και ούτε ποτέ θα αλλάξωόμως το τελευταίο που σου στέλνω είναι γράμμακαι μάθε καλά άλλο ένα πράμα αν και έχει περάσει απ' τα δύο ένας χρόνοςδε θέλω συντροφιά γουστάρω που 'μαι μόνοςκι αφού ακόμα απάντηση δεν έχω πάρειθα φταίει που δοκιμάσαμε με πειραγμένο ζάριθα φταίει που κυνήγησα κάτι καλά κρυμμένοβαρέθηκα όμως θαύματα ακόμα να γυρεύωκι αφού ούτε ένα ακόμη μου έκανε την χάρηας φύγουνε όλα μακρυά ο διάολος να τα πάρειμάλλον δεν έκανα εγώ για τέτοιες καταστάσειςούτε μπορούσα να σταθώ σ'αυτές τις περιστάσειςδεν ξέρω ποιό ήταν τελικά απο όλα το καλό μουμα ξέρω έπαιξες καλά με τον εγωισμό μουδε γράφω τίποτα άλλο ο χρόνος θα δικάσειτις λύπες μας και τις χαρές θα τις ξαναπεράσειθα βρεί άλλο τρόπο για πει την ετοιμηγορίακαι με μοναξιάς ποινή θα λήξει η ιστορίακλεινοντας να προσέχεις τίποτα αλλο μη σε νοιάζειεσύ να σαι καλά για τα άλλα δεν πειράζεικι αν βρείς κάτι διαφορά εμάς να σου θυμίζεικόψτου αμέσως τα φτερά καθόλου μην ελπίζει
Έγινε λέξη που ξέχασαν τα χείλη σουείναι απ'τα βράδυα που ο ύπνος δε σε ποιάνειμου είχες πεί θα είμαι πάντα δίπλα σουαπορώ ποιος απ' τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάει..

Δεν υπάρχουν σχόλια: